Ik zei het vorige week al; ik ben loops geworden.
Maar wat jullie, en vrouwtje, niet wisten, is dat ik stiekem al een paar daagjes eerder loops geworden ben, maar ik het gewoon niet heb laten merken. Vrouwtje zegt dat ze, als ze er nu over nadenkt, al wel een paar dagen vond dat ik me opvallend veel waste en heel aanhankelijk was. Nou, dat is dus daarom!
Dat betekent gelukkig wel dat ik nu al een stapje verder ben in mijn loopsheid, en dat houdt in dat ik geen drupjes meer verlies (en dus niet meer dat idiote broekje aan hoef!), dat ik regelmatig bij mensen die op bezoek kom even controleer of ze niet stiekem een reutje zijn door met mijn staart opzij voor hun benen te gaan staan, dat ik weer bij vrouwtje in bedje mag slapen zonder vervelende handdoek waar ik op moet blijven, en dat ik jaloers ben op alles wat vrouwtje aandacht geeft behalve mij. En dat betekent dan weer dat ik bovenop de laptop sta tijdens het typen van dit berichtje. Vrouwtje vindt het niet zo handig, zegt ze, maar het leuke is dat ik toch altijd weer een lekker kriebeltje krijg als ik zo'n stunt uithaal.
Dat loops zijn is wel vermoeiend, hoor... Ik heb ook niet zo'n honger als anders (behalve natuurlijk als vrouwtje mij een dentastick of een lekkertje geeft, maar brokjes zijn niet zo interessant). Eerst maakte vrouwtje zich daar wel een beetje zorgen om, maar nu zegt ze dat het wel weer goed met me komt.
Tot die tijd spaar ik veel energie uit door lekker veel te kroelen, en daar heeft het vrouwtje deze foto's van gemaakt:
Ik lag hier heerlijk in het zonnetje en had eigenlijk geen zin om mijn oogjes open te doen, vandaar mijn schele koppie...
Vaak prop ik mezelf in het holletje tussen vrouwtjes been en de leuning van de bank. Op die manier kan mijn neusje precies over de rand van de bank hangen, zodat ik lekker kan liggen en toch alles in de gaten houden.
Zondag had vrouwtje een heel slechte dag (dat kun je misschien wel zien aan haar niet echt wakkere hoofd...), we hebben toen heel veel geknuffeld op de bank. Telkens als vrouwtje wilde opstaan of rechtop gaan zitten, probeerde ik dat tegen te houden door zo bovenop haar te gaan liggen. Inmiddels weet ik dat dat mij niet alleen een beloning oplevert, maar dat het ook gewoon heel lekker ligt, dus soms doe ik het de laatste tijd ook als ik niet echt merk dat vrouwtje moe is, maar als ik gewoon zin in knuffelen heb...
Ook werd deze week mijn nieuwe hulphondentuig bezorgd! Het is knalgeel, vrouwtje zegt dat ik dan lekker opval. Het is wel groter dan mijn vorige tuigje (vrouwtje zegt dat dat handiger is omdat de labels er dan beter op kunnen), dus ik moest er wel even aan wennen, maar vrouwtje heeft hem helemaal mooi passend gemaakt en inmiddels loop ik er heel netjes mee en voel ik me best een beetje een mooi meisje met mijn stoere tuig.
Vrouwtje zou vrouwtje niet zijn als ze het tuig niet zelf nog een klein beetje aangepast had... Ze heeft het zwarte handvat dat je op de foto's op mijn rugje ziet zitten, eraf gesloopt, zodat op die plek nog een extra label kan, waarop staat: 'Niet afleiden'. Dat is handig, zegt ze. Dat snap ik wel, ik ben natuurlijk zo lief, mensen moeten een extra geheugensteuntje hebben dat ze mij niet mogen aaien!
Zien jullie trouwens dat ik ook al steeds beter leer om mooi naar de camera te kijken? Ik leg mijn oortjes niet meer plat, en ik houd vaak mijn kopje een beetje scheef, zodat vrouwtje heel mooie foto's van mij krijgt. Knap, hè?
Deze week moest ik heel vaak alleen thuisblijven. Vrouwtje had een beveiligingscamera gekocht die verbonden was met haar telefoon, waarmee ze mij mooi in de gaten kon houden. Soms als vrouwtje niet thuis was, begon dat ding ineens te draaien of geluidjes te maken, en soms hoorde ik zelfs vrouwtjes stem erdoorheen! Ik snapte er niet zoveel van, dus mijn verbaasde blik was goud waard. Helaas was de kwaliteit van de camera niet goed genoeg voor een foto of filmpje.
We maken het goed met deze video:
Doei lieve lezers, tot volgende week!
Likje van Happy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten