Het is al wel een beetje heel erg laat, maar vrouwtje en ik konden niet slapen (of eigenlijk kon vrouwtje niet slapen en hield ze mij wakker, want ik kan eigenlijk altijd wel slapen als ik de kans krijg...), dus besloten we maar weer naar beneden te gaan om een blogje te schrijven.
Hopelijk zijn we straks moe genoeg en kunnen we lekker naar bedje!
De afgelopen week was een drukke, spannende, maar vooral heel leuke week voor mij. En dat kwam vooral doordat ik héél vaak mee mocht met vrouwtje in de auto. Eigenlijk hoefde ik alleen vrijdag maar thuis te blijven!
Omdat vrouwtje mij alvast zoveel mogelijk aan nieuwe situaties en mensen wil laten wennen, omdat ik die straks (hopelijk) in mijn training tot hulphond ook ga tegenkomen, had ze toestemming gevraagd om mij mee te mogen nemen naar school. En die kreeg ze meteen, heel erg bedankt voor de mensen van ArtEZ Zwolle en Enschede!
Maandag was mijn allereerste schooldag, toen had vrouwtje twee lessen. Eerst waren we in een grote klas met veel mensen en een leraar die mij zowaar niet aaide (omdat hij mijn label las, knap hè?). Ik vond dat wel jammer, want ik bedelde net zo leuk om aandacht...
Vrouwtje had een plekje achterin de klas uitgezocht en een tasje gevuld met lekkertjes voor mij meegenomen. Dat was natuurlijk heel boeiend, maar al die mensen in de klas waren ook zo interessant... Dat was nog wel even moeilijk voor mij, hoor. Maar uiteindelijk heb ik me heel braaf gedragen en ben halverwege de les zelfs nog even in slaap gevallen tegen de jas van een klasgenootje van vrouwtje. Vrouwtje heeft toen deze mooie foto van mij gemaakt (zie je dat ik lekker tegen iemand anders jas aan lig?):
Daarna had vrouwtje nog een les: daar waren vier andere vrouwtjes die mij allemaal heel leuk vonden en aanhaalden (dat mocht van vrouwtje, omdat ik 'vrij' was op dat moment), en daarna gingen ze allemaal fluit spelen. Vrouwtje vond mij ontzettend knap, want ik zocht een mooi plekje midden in het lokaal, en vervolgens heb ik de rest van de les zo liggen luisteren:
Dinsdag hebben we lekker rustig aan gedaan. 's Ochtends heb ik vrouwtjes hulp heel enthousiast begroet, ik wilde zelfs wel even kusjes geven (maar dat mocht helaas niet...)! 's Middags moest vrouwtje nog lesgeven, en natuurlijk mocht ik toen ook weer mee. Altijd gezellig, bij Party op visite, alleen moet ik nog wel een beetje leren dat ik dan niet altijd alle aandacht krijg van vrouwtje. Dat is lastig, want wat is er nou leuker dan aandacht? Daar ga ik dan heel hard om bedelen, en soms maak ik er wel eens een beetje ruzie om met Party. Vrouwtje zegt dat we dat nog even moeten afleren...
Uitrusten ziet er bij ons ongeveer zo uit:
Woensdag mocht ik 's middags weer mee naar school, leuk joh! Ik mocht loslopen in het lokaal, maar vrouwtje had weer dat lekkere tasje meegenomen, dus vaak was ik wel in de buurt van vrouwtje te vinden. Tussen de lessen door mocht ik zelfs eventjes mee in de kantine, waar ik heel veel aandacht kreeg van twee hele lieve vrouwtjes. Ze gingen zelfs helemaal voor mij op hun knieën zitten, zodat ik ze lekker goed kon aankijken en besnuffelen. Leuk was dat! Vrouwtje ging ook nog lekkere dingen eten, maar dat was helaas niet voor mij, ik moest het met mijn brokjes doen... Ik moet toch nog eens wat beter werken aan mijn smeltende blik, denk ik!
's Avonds moest ik thuisblijven. Nu ik zo vaak mee was geweest met vrouwtje, was ik het daar natuurlijk helemaal niet mee eens, en dat heb ik duidelijk laten horen toen vrouwtje de deur achter zich dicht deed. Maar toen ze thuiskwam, had ze goed nieuws: komende woensdag mag ik 's avonds ook mee, en dan ga ik heel veel nieuwe mensen leren kennen! Vrouwtje zegt dat dat 'orkest' heet, maar ik snapte het niet helemaal. Ik wacht het maar gewoon af, vrouwtje zegt dat het leuk is, en het klinkt ook leuk, dus het komt vast goed!
Donderdag mocht ik weer mee naar school. We hadden die nacht een beetje kort geslapen, omdat vrouwtje heel veel moest huiswerken de avond ervoor, dus heb ik veel gelegen in de klas. Ik word steeds meer een beroemde hond: zelfs vrouwtjes klasgenoten maken zo nu en dan al een leuke foto van mij! Uiteraard heb ik tussen het liggen door wel goed op vrouwtje gepast, én op haar tas:
Vrijdag had het vrouwtje heel veel pijn. Dat merkte ik al toen ze wakker werd, en ik probeerde haar nog in bedje te houden, maar ze was heel eigenwijs en stond toch op. Daarna ging ze meteen op de vloer liggen, heel raar, met haar ogen dicht. Ik gaf haar heel veel kusjes, want ik snapte er niets van, het leek wel of ze weer in slaap was gevallen! Maar uiteindelijk werd ze weer wakker van mijn kusjes, ze is toen snel weer terug in bed gegaan, en daar was ik heel blij mee. Want ik moet toch goed voor vrouwtje zorgen, en dan is het heel handig als ze daar zelf ook een beetje bij helpt!
's Middags ging ze toch weg, ook al had ze nog heel veel pijn. Ik heb haar duidelijk laten merken dat ik dat niet slim vond, eerst door heel eigenwijs in de keuken te blijven, ook al zei vrouwtje: 'Ga maar kamer' (wat ik normaal gesproken echt wel snap). Na een tijdje gooide ze een lekkertje in de kamer, tsja, toen maakte ze het me wel heel moeilijk... Toen ik naar het lekkertje toe ging, deed ze de deur dicht. Flauw, hè?! Toen ben ik maar heel verontwaardigd gaan staan piepen en blaffen voor het raam.
's Avonds kwam Party's vrouwtje mij uitlaten. Dat was wel heel gezellig! Ik ben altijd erg blij als ik haar zie, en zij ook als ze mij ziet. Vrouwtje zelf zag ik ook nog eventjes, en ik wilde eigenlijk bij haar blijven, dus liep ik lekker niet mee toen Party's vrouwtje mij riep, maar ging ik precies de andere kant op. Ja, ik weet heus wel hoe ik duidelijk moet maken wat ik wil, hoor!
Toen vrouwtje eindelijk thuis kwam, was ze heel erg moe, en zijn we snel naar bedje gegaan. Ik vond dat ze nu wel lang genoeg weg was geweest, dus ging ik zo bovenop haar buikje liggen, zodat ze niet meer weg kon:
Zaterdag hebben we helemaal niks gedaan, behalve uitgerust, uitgerust en uitgerust. Vrouwtje had voor mij een 'lekker bakkie' gemaakt: met brokjes, een dentastick en een botje, en dat had ze mee naar boven genomen. Zodoende kon zij lekker op bed, en had ik wat te doen. Fijn joh!
Vrouwtje had nog steeds veel pijn, dus heb ik goed voor haar gezorgd en haar fijn warm gehouden in bedje. Ik laat vrouwtje dan altijd merken dat ik echt wel in de gaten heb dat ze niet helemaal goed in haar vel zit: dan ben ik extra braaf, bijvoorbeeld met tuigje om doen of 'slaapjes' uit mijn oogjes halen, en ik geef haar héél veel kusjes. Overal, op haar handen, op haar nek, maar liefst gewoon midden op haar neus. Vrouwtje moet dan altijd heel hard lachen, ze zegt dan dat het kietelt, maar lachen is gezond, dus ik ga er gewoon mee door!
Een paar foto's van onze rustdag:
Voor alle mensen die nog willen helpen met centjes verdienen voor mijn training, deel ik nog een keertje de link naar onze Facebook-actiepagina:
Bedankt voor alle hulp tot nu toe, we zijn er heel blij mee!
Tenslotte nog even dit: jullie kunnen ons nog ergens mee helpen...
Aanstaande vrijdag komt er iemand van de stichting die opleidingen tot hulphond verzorgt bij ons thuis, om te beoordelen of we echt geschikt zijn als hulphondenteam, en als dat gesprek goed gaat, kunnen we hopelijk al snel met de trainingen beginnen.
Duimen jullie voor ons?! Mentale steun is óók heel belangrijk!
Bedankt!
Veel lieve pootjes,
Happy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten