Week twee alweer.
De week waarin... ik mijn nieuwe plekje voor het raam steeds vaker gebruikte.
Als vrouwtje weg gaat, naar school of boodschappen doen, wacht ik meestal braaf op haar voor het raam. Dat is een stuk makkelijker nu vrouwtje een plekje in het raamkozijn voor me heeft gemaakt. Als dan het zonnetje schijnt, kan ik zelfs lekker bruin worden!
Ik ben al heel goed gewend in mijn nieuwe huisje, dus soms lijkt het al wel of ik er langer ben dan twee weekjes en twee daagjes. Vrouwtje vindt dat ook, volgens mij. Eén keer was ze met de auto weggegaan. Normaal wacht ik dan altijd voor het raam tot ze terugkomt, maar deze keer moest ik net eventjes water drinken toen ze thuiskwam. Dat vond ze heel raar, ze trok tenminste zo'n verbaasd gezicht.
Normaal als vrouwtje thuis komt, steekt ze altijd haar vinger naar me op. Dan begin ik me vast een beetje uit te rekken en te gapen en zo. Dan haalt zij de rolstoel uit de auto, en vaak ook nog spullen uit de kofferbak, dus ik heb dan nog tijd genoeg om goed wakker te worden voordat ze eindelijk bij de achterdeur is. Maar tegen de tijd dat ze binnenkomt, sta ik altijd al braaf bij de kamerdeur te wachten.
Maar nu moest ik dus toevallig drinken, en ik had haar helemaal niet horen aankomen. En toen stond ze opeens tegen het raam te tikken! Wat een verrassing was dat, ik sprong bijna dwars door het raam heen van enthousiasme :)
De week waarin... ik mijn nieuwe tuigje kreeg.
Vrouwtje had al een paar keer gezegd dat ze een nieuw mooi tuigje voor me had besteld. Maar ja, wist ik veel waar ze het over had...
Tot er donderdag ineens een meneer aan de deur kwam. Die gaf een doosje aan vrouwtje, en toen was hij weer weg.
Het was natuurlijk wel jammer dat hij mij niet even kwam aaien, maar toen zei vrouwtje dat het een cadeautje voor mij was, en ze ging dat leuke doosje open maken. Ze haalde er wat uit, en ik mocht even met het doosje spelen! Ik dacht dat dat doosje het cadeautje was, maar toen kwam vrouwtje ineens met dit tuigje aan lopen!
Ik vond hem erg interessant en wilde er eerst vijf minuten mooi aan snuffelen. Hij rook erg nieuw, dus ik vond dat hij maar gauw mijn eigen luchtje moest krijgen.
Vrouwtje zei dat we het tuigje om gingen doen. Bij mijn oude tuigje moest ik dan altijd twee pootjes geven, daar ging dan het tuigje omheen en dan klikte vrouwtje het vast op mijn rugje. Dus ik ging heel braaf rechtop staan en gaf vrouwtje mijn twee pootjes, maar dat hoefde nu niet meer. Vrouwtje zei wel dat ik heel braaf was, maar dit tuigje moest ineens over mijn kopje. Dat was wel een beetje spannend, dus legde ik mijn oortjes even plat, maar het ging heel snel en opeens was ik al 'opgetuigd,' zoals vrouwtje het noemde.
En ik voelde me toch mooi! We gingen er meteen mee wandelen, maar helaas kwamen we helemaal niemand tegen. Toen ben ik nog maar even bij DJ de tuin ingelopen, in de hoop dat daar iemand thuis was die mij kon bewonderen. Maar helaas, vrouwtje haalde mij snel weer terug.
Die vervelende riem ook! Ik probeer hem steeds door te bijten, maar dat lukt nog niet zo goed. Ik houd jullie op de hoogte, als ik weet hoe het moet, zal ik een tutorial online plaatsen.
De week waarin... het eigenlijk net iets te warm was om bij vrouwtje onder de dekens te slapen, maar net iets te koud om bovenop het bed te liggen.
Na een uurtje draaien en wurmen had ik dan eindelijk de ideale oplossing gevonden: lijfje onder de dekens, neusje naast de dekens. Ideaal, want zo kon ik vrouwtje ook goed in de gaten houden. Ze lag een filmpje te kijken. Dat doet ze vaak op bed nog even, en dat is handig, want dat geeft mij de tijd om fijn te kroelen en een lekker plekje te vinden.
In de ochtend ga ik dan vaak in vrouwtjes oksel liggen. Dat vindt ze heel gezellig, en dan kroelen we heel lang en heel lekker. Dan gaap ik een paar keer heel hard (bij voorkeur met geluidje - haaaaaah!), ik rek me uit, ik was vrouwtjes gezicht en ik schud mijn haartjes los. Dan zou ik het liefst weer lekker terug onder de dekens kruipen, maar die gooit vrouwtje dan van mij af. Tsja, dan moet ik wel wakker worden natuurlijk, en dan ga ik vaak nog even hard over de vloer rollen als vrouwtje haar kleren opzoekt. Dat is tegen de slaapvlooien, zegt vrouwtje. Maar ik heb toch helemaal geen vlooien...?
De week waarin... ik zelfs door iemand van vrouwtjes orkest 'welkom thuis' geheten werd!
Woensdag kwam vrouwtje thuis met een plastic zakje. Nu zijn plastic zakjes altijd leuk, want vaak zit er iets leuks of iets lekkers in. En ja hoor, zo ook nu!
Eerst pakte vrouwtje deze kaars uit. Ik vond hem echt mooi hoor, maar hij stonk wel een beetje en hij was ook niet eetbaar. Maar toen kwamen mijn verrassingen: allemaal lekkertjes helemaal alleen speciaal voor mij! Die vond vrouwtje dan weer stinken... Tsja, zo hebben we allebei onze voorkeuren.
Het eerste lekkertje kreeg ik pas de volgende dag, omdat ik een beetje last van mijn darmpjes had. Dan ga ik gras eten, en dan gaat het weer beter, maar dan is vrouwtje altijd heel voorzichtig met mij en krijg ik niet zo vaak lekkertjes als normaal. 'Ga maar brokjes eten,' zegt ze dan. Ja maar vrouwtje, dat is toch lang zo lekker niet... En als je je ziek voelt, moet je juist lekkere dingen eten. Toch?!
In elk geval zijn deze lekkertjes heel goed in de smaak gevallen, bedankt Margo!
Zo lieve mensen, ik laat het hier eventjes bij, en ik sluit af met deze grappige foto.
Ik lag lekker op de bank, en vrouwtje kwam eraan. Meestal gaat ze dan lekker over mijn buikje aaien als ik op mijn rugje draai, maar nu ging ze eerst een foto maken, vandaar mijn verbaasde koppie.
Komende week ben ik een weekje uit logeren. Dat is ook leuk, omdat daar nog andere honden zijn waar ik mee kan spelen, maar vrouwtje zegt dat ze mij heel erg gaat missen. Nou, dat komt goed uit, want ik ga vrouwtje ook erg missen.
Hopelijk maakt mijn logeermevrouwadresje ook leuke foto's van mij, zodat ik volgend weekend weer een leuk blogje voor jullie kan maken.
Veel lieve pootjes,
Happy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten